[voor een ex-wiskundeleraar]
Voor een leraar heb ik een stukje proza geschreven,
omdat hij me geen ééntiende erbij wilde geven.
Maar proza, proza voor jou, m'n reet
net als vet, dat heb je bij de vleet
Je ogen, ze staan zo scheel,
je ziet alles tien keer teveel.
Je haar, als een borstel van de plee,
je neemt alle spinraggen mee.
Je hoofd met rimpels zo vol,
je neus is die als van een toverkol. n je ringbaardje, wat is ie mooi rond,
precies als een koe's kont.
Wratten daar en een steenpuist hier,
tussen je tanden zit een meter kier.
Het lijkt me duidelijk dat je van je hersens bent beroofd,
want er zit geen enkele hersencel in je snollenhoofd
Vergeef mij mijn emotie
als je dat al ziet met je arrogantie
Want o o o, wat zijn leerlingen toch dom,
als ze weer iets vragen over een som.
"Oooh, die som is heel makkelijk, die doen we effe."
Ga jij gauw even je vrouw b..... (ezoeken).
Misschien dringt het niet tot je door,
maar leren, dáár komen wij voor.
Niet om te worden afgekraakt,
of voor dom te worden uitgemaakt.
"Ik mats iedereen wel, dat is een feit.
" We geloofden je, Mister Schijnheiligheid.
Vlieg naar de maan met je leugenachtige praatjes
en rot toch op naar je wiskundemaatjes.
Maak iemand anders blij met een dooie mus
en geef mij dan meteen die kus!
Doe mij een lol, en zeg nooit meer dat je in een examen een extra puntje ziet,
want op deze manier doe je een hoop mensen veel verdriet.
Want mede dankzij jou, moet ik weer een heel jaar.
Ik dank U vriendelijk, minne huichelaar!
Yours sincerly,
.
[voor Nynke]
Hallo, ik ben Nynke, zeg maar Nyn.
Maar wie dat zegt, kan 3 weken niets meer zien.
Nynke is een potig mens
en slaat je na 'het' woord finaal lens.
Ach, we nemen het met een korreltje zout
Mevrouw De Vries wordt ook al oud.
Ze wordt al een beetje senielig,
het is eigenlijk best zielig
's Morgens vroeg gaat zij met haar witte poes naar buiten,
waar de koeien loeien en de vogeltjes fluiten.
Onder wiskunde met haar boek opengevouwen,
hoor je het dier gewoon miauwen.
Verstikt omstrengeld om haar lichaam,
het arme dier ontkomt er niet aan.
Met haar vriendje ging het ook al niet door.
'Welk vriendje ?', roepen wij in koor.
Je weet wel, die slome sukkel,
met op z'n voorhoofd een grote pukkel.
Nu heeft Nynke me geheel verlaten
en moet ik tegen de deur praten.
Met plagen stop ik maar vlug,
anders krijg ik nog een bijl in m'n rug.
Nynke wordt altijd erg agressief van plagen,
ze heeft zelfs wel eens een mug doodgeslagen.
Treur maar niet, ik vind je wel lief,
het spijt me al het ongerief.
.
[ook voor Nynke]
Lieve Nynke,
Na enorm succes,
een tweede gedicht voor een prinses.
Yes, deze zal ze ook wel kwijtraken,
en dus zit ik hem voor niks te maken.
Nynke, ach, ze zal nooit verandere
en ik schrijf dan gewoon een andere.
Klopt het dat je zei dat je was geslaagd?
Wat gek, hoewel het me wel behaagt.
Een raar geval, hoe kun je namelijk slagen met een paar certificaten?
Het bleek dat je tot de universiteit was toegelaten.
'Dag, ik ben Nynke en ben student
en ik poets mijn tanden met Prodent.'
'Ehhh, nou uhhh, interessant hoor, maar ik moet gaan,
ik heb nog een taart in de oven staan.'
Varkens zijn het allemaal, dat is wat Nynke ervan vindt.
Begin dan maar eens met: 'Dag, ik ben Nynke en ben een lekker kind.'
Reken maar dat je op deze manier meer vrienden krijgt dan vriendinnen,
laten we dus maar een andere opening verzinnen.
'Integendeel ik heb geen problemen met het mannelijk ras.'
Wat dat betreft komt die zin dus wel van pas.
Echt waar Nynke, wat kun jij liegen.
Probeer je ons nu te bedriegen?
Stom van je, iedereen weet toch al dat je lesbienne bent,
en dat je voor elke vent wegrent.
Ik ben benieuwd naar je komende jaren,
hoeveel diploma's je zult vergaren.
En hoeveel kinderen je zult baren.
Of zullen we dat maar even laten varen.
Dan word je net als andere ouderechtparen.
Nee, die klus is moeilijk om te klaren.
Want met herzens uitdelen heeft ze achteraan gestaan.
We laten haar al 22 jaar in een waanee hoor Nynke, wij weten wel beter,
dat je net slimmer bent dan een schoenveter.
Hoe dan ook, ik zal depressief blijven,
op welke manier ik ook zal schrijven
Want gezelligheid bij wiskunde is van de baan
en dat zeg ik met een traan.
Nooit meer Nynke stangen,
zo ver dat ze je wel op kon hangen.
Toch kwam ze lachend uit de klas vandaan.
Had ik toch weer iets goeds gedaan.
Een extra sterretje op de Padvinderij, krijg ik dan.
Jawel, ik word wel een brave man.
Maar wat heb ik nu gehoord?
Het lijkt wel of ze is ontspoord.
Is loempiavouwster niet wat te hoog gegrepen?
Of heb ik het gewoon verkeerd begrepen?
Maar goed, ieder z'n eigen vak
en misschien kom je ook nog aan de bak.
Even alle gekheid op een stokje,
wat rijmt er op stokje ?
Nynke in een minirokje ?
Die benen zou ik wel eens willen zien, mop.
Of zitten er soms wratten op?
Rechten, rechter, advocate,
ik hoor haar al door de rechtzaal blaten.
'Bèèèèèè,' roept zij veelvuldig,
maar daarna als een topadvocate: 'Je bent schuldig.'
Een overwinning, een klinkende zege,
ze heeft er weer één de cel in gekregen.
"Jaja mensen, ik ben de beste, trek maar na.......
Oh ja ? Ja."
Maar nu, hoe eindigen we zo'n gedicht?
Uiteraard iets dat aan die lieve Nynke is gericht.
Nynke, wat ik ook schrijf met mijn pen,
jij bent het liefste meisje dat ik ken
.
[voor Carole]
Beste Carole, jong doch wijs,
donkerblond en nog lang niet grijs.
Zij heeft een poes en een kat,
He gat...
Nee, zo'n gedicht zal ik niet maken,
dat is om problemen vragen.
Gelukkig spreekt Carole goed Duits
en spreekt zij dat woord anders uit.
Kom op, goed rijmen, vindt de Sint,
oké oké, eens kijken wat ze hiervan vindt.
Zo heb ik laatst 'The Holy Grail' gemist
en volgens Carole is dat zeer triest.
Sint, goede man, het moet op elkaar rijmen.
Jahaa, maar ik heb mijn dichtboek niet bij me.
Maar waar was ik gebleven?
O ja, ik had iets over Monty Python geschreven.
Een filmcyclus waar ze o zo van houdt;
een vleugje Cleese, een vleugje Palin en een vleugje havermout.
Meneer, kunt u mij vertellen wat dat er mee te maken heeft?
Nee, want het is maar wat je nastreeft.
Maar wat heeft het nou te maken met 'The Holy Grail?'
Weet ik veel.
Schrijf eens wat over Carole, die goede meid
en over Bolivia en Peru, die mooie tijd.
Het moet gaan over degene voor wie dit is bestemd.
Gooi het eruit, schrijf erover ongeremd.
Piet, wat je zegt is absoluut waar,
maar ik weet zo weinig over haar.
Moet ik dan schrijven over Sultana's of pillen?
Of over track-weghalers, die ze zou kunnen villen?
Over het eerste die Albert van haar kreeg?
Maar over het tweede, waar men over zweeg?
Over kaarten in de bus of amandelen uit het duitse zuiden?
Over Pisco's, camera of weddingbells die gaan luiden?
Misschien over werk voor anderen of Den Haag?
Nee inderdaad, wàt te schrijven is niet meer de vraag.
Maar de Sint is moe en stopt met schrijven
en gaat nu naar zijn slaapverblijven.
Tot slot dit: ze heeft een gouden hart en is zeker geen wicht,
dus voor haar toch een cadeau: een tweede gedicht.
Dear Carole,
A woman so pretty from the inside
So beautiful and so right
Do not ask me where it comes from
You can only find it in some
Her beauty reaches so far
You notice it where ever you are
She does things for others and there's always a smile
She is to friends as important as water for the Nile
And as the clock ticks up and down
Carole will give us a frown
A beautiful frown of not understanding
Such a clock is a curious thing
I know it is, for it doesn't give us the time
It shows truth for a nickle and dime
Truth about what is good and what is not
A hand that points to tender or rot
A smile, young lady, will make a man gay
The sun shines, a bird sings; he lives that day
You are that smile. And there's where the clock comes in, you see:
It doesn't work on you: it cannot show your inmeasurable beauty.
.
[aan de meiden die ooit bij Village Bagel werkten...]
Bij het aanzicht der schuifdeur
Ruik ik al een aangename geur
Van koffie en charmante meiden
Hopelijk tot het eind der tijden
Met wat geluk
Kan mijn dag niet meer stuk
Ik bestel
En snel
Met een krant
In de hand
Naar de stoel
Waar ik me voel
Bij het raam
Zeer aangenaam
Even wachten en daar komt 't aan
Ik kijk ernaar en laat het even staan
En dan, ietwat verdoofd
Zwerft er door mijn hoofd:
Er gaat maar één ding door mijn keel
De groene thee en de muffin van kaneel.
.
